Halat Saçlı Kız Şiiri - Ramazan Tekdemir

Halat saçlı kız
Aklıma düştün bugün
Düşünce patikalarımdan
yuvarladım seni.
Tutamadım, çözemedim,bulamadım seni
Saçlarında bir mücadele
Sıkı sıkı sakladığın
tombul yanaklı körpe kız
Halat saçlarını yarıp
Çıkmak istiyor güneşe.

Bilmiyor ki Onu
maskeli,
Elleri kirli,
Yalancı ve senaryocu
İnsanlardan sakladığını.
Daha sıkı ör saçlarını
Pes etmeyen kız
Daha sıkı.

Sürekli gülen kız
Borcun mu var insanlara
Hayır, yeter artık gülme onlara
Gerçek seni çalmaya çalışanlara..

Güldükçe düzelecek mi sanıyorsun
Gözyaşlarını görmedim mi sanıyorsun
Ahh saf kız ne de çabuk kanıyorsun.
Söylesene ne olur
Neden ağladığını biliyor musun ?

Her şeyi ve herkesi terketmek yerine
Neden karşına alıp duruyorsun ?
İçindeki çocuğu bu şekilde
Daha ne kadar saklayabilirsin?
Hain gözlere,
Kirli ellere,
Çamurlaşmış kalplere karşı.

Durmadan güldüğünde
Gülüşlerin sana kızıyor
Anlamıyor musun ?

Yastıklara ağladığın zaman
Yastıklar taş kesiliyor
Hissetmiyor musun ?

Kelebek ömürlü sevinçlerin sahibi
Ne zaman güvenip sarılsan birine
Bir el hissetmiyor musun,
Saçlarındaki çocuğu arayan.
Gözlerine bakıpta
yoluna tuzaklar kuran.

Varlığını yokluğunda bulduğunda,
Hiçlikten her şey olduğunda,
Gülüşlerini çocuklara sakladığında
Ve gözyaşlarını kuytulara akıttığında
Sen sen oluyorsun
Adeta yeniden doğuyorsun.
Bırak içindeki çocuk sarılsın sana
Kaydıraklar kursun saçlarında
İnan ki onun elleri ak
Sahte insanları taşıyan tüm gemileri yak!

Neden hayal kurmak yerine ,
gözlerini dünyaya kapatmıyorsun ?
Hayallerinin sonunu sende biliyorsun.
Al işte yine ağlıyorsun.
.... .... .... ....
Güneş doğdu bu diyara
Güneş battı ve döndü yüzünü öte diyara.
Olsun yarın yine görünür.

Ay aydınlattı geceyi
Ve sonra saklandı güneşten.
Olsun yarın yine görünür.

Bugün dost dediğinin
Yarın gerçek yüzü elbet görünür !

Ay ve güneş Allah'ın kulu
Her gün aynı ahenk, aynı kurgu.
Ya bu insanlar kimin kulu !
İnsanlar arzularına kul
Şehvetlerine köle.

İnanma!
Güneş gibi parlayanlara
Aya merdiven kuranlara
Sağanak yağmur gibi ağlayanlara
Parçalı bulutlu efkar satanlara
Gökkuşağından renk çalanlara
İnanma !

Günleri kovalayan kız
Bırak yazıldıkları gibi gelsinler.
Ve bil ki,
Kovaladığın günlerin hiçbiri
Hayallerinin kapısına çıkmayacak.
Aksine kovaladıkça kaçacak.
Bırak takvimdeki yapraklar yerinde kalsın.

Bir kez olsun
Herkesten ve her şeyden vazgeç
maskeli insan ve hayalleri ez geç
Kısacası kendinden geç.

İnsan duvarından atladığında
Gelecek nehrinden geçtiğinde
Aç gözlerini.

Eski bir defterin arkasında konuşturduğun
İçinde saklı çocuğun hayali
İşte tam karşında;
Masmavi deniz,
İnci tanesi kumlar.
Ayakların kumlara sarılmakta
İnci taneleri de ayaklarına.
Rüzgarı estiren sensin
Söylesene uzun uzun essin
Güneş sadece bir süs tepede
Hayallerde yürüyorsun,
Yeter artık yavaşça gerçeklere in
Doya doya çek içine bu hava senin
Bu gerçek senin.
Ve bırak çözülsün saçların
Rüzgarın narin ellerinde.
Saçların ki "yıkılmaz" kızın kanıtı
Bırak yıkılsın içindeki putlar
Çözülsün yarına bağlı halatlar.
Bırak dalgalar yıkasın
Yüreğindeki acı izleri
Yeter durduğun
Koş artık, koş en ileri.
.... ....

Seni düşündüm, uzunca
Enkaz altında kalan ruhumda
Leylak çiçekleriyle konuştun mu hiç ?
En kuytuda konuş leylaklarla
Ne sen duy sesini, ne de onlar duysun.
.... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... ....
Gelme bir daha aç kurtlar sofrasına
Üzüntülerini bırak insanlar arasına
Nergis çiçeklerini kokladın mı hiç ?
En kuytuda kokla onları ve sakın unutma!
Yanlız, yanlızlık yaşatır seni.
.... .... .... .... .... .... .... .... .... .... .... ....