Hala Yoksun Sen Şiiri - İsmail Türkmen

Hasretle bakıyorum sayfalara sen yoksun
Şiir dizeleri arasında geziniyor gözlerim
Hoş geldin demeye hazırlanırken sözlerim
Adını yazıyor klavyede ellerim hasrete
Soruyorum ama sen gene yoksun

Düşlerime sığınıyorum, oradasın,
Oturuyorsun bir menekşe yanında
Menekşenin rengi gözlerine vurmuş
Düş imbatı saçlarını savurmuş
Gözlerim güne çevriliyor, sen yoksun

Karanlıkta parlıyor yakamoz kaynağı yıldızlar
Gülümsüyorlar yer yüzende bütün sahillere
Rıhtımlara yanaşan vapurlara koşuyorum
Seni arıyor gözlerim inen yolcular arasında

Sevinç çığlıkları geliyor bir balıkçı kahvesinden
Bir an sesini duyar gibi oluyorum çığlıklar arasından
Adımlarımı hızlandırıp dalıyorum kahveye
Masalları dolaşıyor bakışlarım heyecanla
Baktığım gözlerde seni bulamıyorum yoksun

Bürünmüş taçlarına bütün güller
Sakladıkları bir şey var belli benden
Sendir sanıyorum saklanan gözlerden
Gül taçlarını derliyorum, bulabilmek umudum
Son taç yaprağında sönüyor, sen yoksun

Hasrete yalvarıyorum, ümitsiz bakışlarla
Ağlamaklı çıkarken nefesim, hüzünlere sarılmış
Vuslat yoluna bakıyor yaşlı gözlerim
Yol sona eriyor, ama sen hala yoksun