Her defasında,
Gözlerine bakmaktan kaçındım.
An oldu utandım, an oldu saklandım.
Çöl sıcağında dudakları çatlamış toprağın,
Yağmur damlalarının tenine dokunmasını beklediği gibi,
Gözlerinin, gözlerime değmesini bekledim.
Sen baktın, ben kaçtım.
Ben baktım, sen yoktun.
Bakmadığında bir yandım,
Baktığında bin yandım.
Sen gece oldun kaçtın,
Ben gün oldum kovaladım.
Hala yetmedi mi ey gönül!
Kor olup yüreğimi dağlamandan usandım.
Oysa ben seni,
Yürek yangınımı söndürecek buz sandım.
(04.04.2013)
ben seni ateşime buz sandım,
ben seni yaralara tuz sandım,
yetmedi mi çektirdiğin eziyet
ben seni vefalı bir kız sandım_ (SEVDAZAN)
Kayıt Tarihi : 4.4.2013 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birkan Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/04/hala-yetmedi-mi.jpg)
Yürek yangınımı söndürecek buz sandım.
TÜM YORUMLAR (28)