Hala Varsın Sen Şiiri - Feray Karahüseyin

Beyaz duvarlara vurmuş gölgen
Aynaların ıslak camlarında sen...
Gülen, ağlayan sesin var bugün
Taşlarında bu bahçenin.
Ve o yanık kokun
Üzerinde kalmış çiğli güllerin.

Güneş batarken akşamları ufukta seyrederim.
Sanki senin saçların
Dokunmak isterim tellerine.
Avuçlarımda yumuşaklığı kaldı teninin.
Ellerimi çekemem yüzümden
Tenin diye.

“Unut” diyor sesin
“Unutmalısın beni.”
Gündüz güneş saçını,
Gece ay neşeli kahkahalarını
Ve kuşlar
Çılgınlıklarını hatırlatırken
Yerine getiremem isteğini.

Kararaması lazım dünyanın
Seninle gördüklerimi görmemem için.
Susmalı sesler
Seni anımsamayım diye.
Sen hayallerimde kalacaksın
Bunlar gerçekleşmedikçe.

24 Ocak 1996