Her şey dün gibi aklımda hâlâ,
Hiç bir şeyi unutmadım ben.
Soğuk gecelere yaslanırken,
Sessizliği bozup korkudan gülen çocuk gibi,
Kendi kendime 'güçlüyüm' dediğim günleri,
Bir de yanaklarımın ıslanışını bunu söylerken,
Unutmadım hâlâ...
Gözlerim telefonda,
Beklerken arayacak diye Derya,
Unutmadım daha gecenin ayazıyla çarpıştığımı...
Üşümenin insana verdiği,
Ve başka hiçbir şeyde olmayan o tuhaf hazzı,
Unutmadım ben daha,
Unutmayacağım da bundan sonra!
Gece yatmaları unutmadım bir de,
Uykusuzluğun ne demek olduğunu yine hatırlıyorum.
İşte ben o günlerin yadigârı olarak,
Hâlâ geceleri uyumuyorum...
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadi Saçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/13/hala-unutmadim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!