yüz çevirmiş güller
damla damla
ışığın yağdığı sokaklardan
ayrılık kanıyor
sevdiğim düşmüş dalından
kırık ağaçlardan kış dökülüyor
yapraklar dökülüyor/serin bir keder...
ayrılık:su gibi...
inceldikçe
daha da sağlamlaşan ip
sevdamızın ipi ipek ibrişim
içim çekiliyor yüreğim çekiliyor
bulut bulut akıyor umutsuzluğun üzerine yorgun ırmak
mavi kanatlar çekiliyor kimsesizliğimin alnından
buradayım
bunca mor yaprak arasında
ince sokaklarda
dudaklarımda çatlayan bir adla
seni özlüyorum riyanı dalgınlığını
kış dökülüyor kuruyan ağaçlardan
anı yollardan sonbahar dökülüyor,
yıldızlara boğuluyor
balık izlerine basarak yürüdüğümüz kıyı...
biz sevmiştik sevilmiştik
damla damla
gönlümüzde biriktirdiğimiz
bizi ölümsüzlüğe götürecek keder
ve sevgimiz
yorgun bir kuşun göğsünden seken
günbatımı
küçülen gemilere takılıp giden:
ipek katlı
kehribar kanatlı
ay yüzlü sevgimiz...
Çağdaş Türk Dili Dergisi Ekim 2001 sayısı
Sözcüklerin DiliKayıt Tarihi : 22.3.2015 23:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!