Hala seni... Şiiri - Şengül İhtiyar

Pembelikler yansımış
Yüzünün yarısına
Yarısınaysa akşam güneşinin hüznü
Kimbilir beklide
Yüreğindeki af çukuruna attığı
O vefasız o hayata küstürenine
Hala ben seni hala ben seni
Sustukça büyümesin diye
Susturup dudaklarını
Yüreğinden bağıra bağıra
Söylüyor ezgisini
Hala seni
Kırılmış aynaları
Toz tutmuş odaları
Dışarıdaki ahşap kapıdan
Ve birde içinde
Soğuk esen fırtınadan başka
Sesin çıkmadığı
Bir tarafı batan güneşe
Bir tarafı
Soğuk esen rüzgarlara bırakılmış
Acı bir sevdadır artık yaşadığı
Acılara kaptırmış umutlarını
Gençliğini boran fırtınasına
Hiçbir katar hiçbir yolcu
Geçmeyecektir yorgun gözlerinin önünden
Her şey tükendi ustaa!
Türküsünü söylerken
Boğuk sesiyle
Suus artık sus bile diyemediği
Sızıdır öyleki yaşadığı