Bir kitap teker teker çevrilirken yaprakları.
Hani dedin mürekkebin, odunların hakkı.
Sildin satır satır kalmadı hiçbir sayfada yazı.
Hala borcum bitmedi mi, ödeşmedik mi hayat?
Bir bahçe toprağı, ağaçları yaprakları yem yeşil.
Sararttın, estirdin yelleri başında efil efil.
Doymadın yaktın, küle çevirdin bıraktın sefil.
Hala borcum bitmedi mi, ödeşmedik mi hayat?
Yar vermedin, kâr vermedin dertlerle boğuşturdun.
Yaz vermedin, bahar vermedin selde boğdurdun.
Huzur vermedin, rahat vermedin gamla doldurdun.
Hala borcum bitmedi mi, ödeşmedik mi hayat?
15.05.2007/İstanbul
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 15.5.2007 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kolay değil ödeşmek öyle üstadım.Kader diyorlar buna galiba. Yazana kurban. Silmek elde mi?...
YARADAN’IN AYAK İZLERİ
Genç adam yürüyordu kumsalda
Gecenin ikinci yarısında,
Dalgaların köpükleri çıplak ayaklarında.
Kimsecikler yoktu orada
Bir genç adam, bir de Yaradan’ından başka.
Başını kaldırdı gökyüzüne,
Yıldızlar yoktu nedense.
Hayatı bir film oldu sanki o gece,
Güzel anılar geçti peş peşe, tatlı bir müzik sesiyle.
Yanıp sönen sayısız ışıklar ve ailesi,
Birlikte geçirdiği en mutlu günleri.
Seyretti gökyüzünün özel perdesinde.
Ansızın baktı yere, kumsalda ayak izleri…
İzler iki çift; biri kendininki, ya diğeri?
Diğeri çok özel, çok gizemli.
O anda hissetti: bunlar Yaradan’ın ayak izleri…
Serin rüzgarda biraz ürperdi
Yine de seyretmek istedi.
Başı gökyüzünde, anılar resmigeçitte
İzler kumsalda ilerlemekte.
Bir ara zor günleri geldi ekrana.
Müzik bile değişti, bozuldu o anda
Yüreği sıkıştı o günleri andıkça.
Eğilip yere baktı, kumsaldaki izler tekti.
İnanamadı, bir daha bir daha baktı;
Güzel anılar geçerken izler çift,
Zor günlerin anılarında izler tekti.
Bir sitem yolladı Yaradan’ına:
“Güzel günlerimde hep yanımdayken
Zor günlerimde neredeydin sen?
Yaradan sordu:
“Neden böyle bir karara vardın hemen?”
Genç cevapladı:
“Güzel günlerin anılarında izler çift iken
Zor günlerimde bak bire düştüler aniden”
Yaradan güldü:
“Çünkü zor günlerinde,
S e n i k u c a ğ ı m d a t a ş ı y o r d u m b e n…”
Naime Özeren
Mart 2006
Hasat zamanı olmalı birde....'nedense hep bir şeyler ekerde biçmeye gelince eller boş gönüller yorgun alacaklı olan bizleriz hayatın eli ağırmı ne geciktiriyor geri ödemeleri.....yüreğinize sağlık çok güzel bir şiirdi hayata dair.....
şiirinizi çok beğendim.Yüreğinize sağlık.Sanırım bazı kişiler hayatla kolay ödeşemiyorlar.Belkide hazinesinde çok değerli bir serveti olduğu için SABIR gibi. O yüzden bitmiyordur hesaplaşma.Başarılarınızın devamı dileğiyle...
ne satırlarda gizlidir o ağlayan gözler, deviren yürekler, bilmezler aslında görünüştür silüeti, sayfalarda saklıdır yazgı denilen acı dolu hayat, saklıdır boş sayfaların içinde, habersizce yazılır, çatısına kader alnın, hala ödeşemezsin Hocam....
Hala borcum bitmedi mi, ödeşmedik mi hayat.
borçtu Tanrı'ya verdiği can aslında, ama nasıl yaşar harabe bir yürek, her gün biraz daha zehir akarken yüreğe, kalleşliktir yaradana aslında yapılan isyan, hala ödeşmedik hayat, bana bir borcun, yaşanmamışlıklar borcun var bana hayat, sana sesleniyorum....
Yar vermedin, kâr vermedin dertlerle boğuşturdun.
Yaz vermedin, bahar vermedin selde boğdurdun.
çok güzeldi Hocam yüreğine sağlık, tebrikler....
TÜM YORUMLAR (4)