Hala kapıları açık yüreğimin

Sen yaramazlıklarıma doyamadığım çocukluğum
Canalmaca oynarken canımı seve seve verdiğim sen
Sen düşen çocukluğumun kanayan dizlerindeki sızı
Bilmecelerimde kimsenin bilemediği sen

Seni güneşli bir salı günü
bir şehir içi otobüsünde tanıdım
bu yüzden salı gününü çok seviyordum
ve sırf bu yüzden
bütün şehir içi otobüslerinin koltuklarına
seni çok sevdiğimi yazıyordum

Kıpır kıpırdı yüreğim
bir başka gülüyordum
bütün çiçekleri seviyordum
sanki kendi içimde yeniden doğuyordum
ve hayatın yüreğine elimi sürüyordum
özümden evrene köprüler kuruyordum
seni seviyordum ya
tüm evreni yürekleniyordum

Ne çok seviyordum çocukluğu
seni ne çok seviyordum

Sen yaramazlıklarıma doyamadığım çocukluğum
Canalmaca oynarken canımı seve seve verdiğim sen
Sen düşen çocukluğumun kanayan dizlerindeki sızı
Bilmecelerimde kimsenin bilemediği sen

Cebimde saklamasını beceremediğim çocukluğum gibi gittin
ölümümden önce gel hemi
ben bütün yaramazlıkları bıraktım
bütün oyuncakları ve köprüleri yaktım
unutamadığım
hala kapıları açık yüreğimin