yaşamın buzlu karlı yollarında....
yürüyordum düşe kalka her yanım tipi....
umudunu yitirmiş son anlarımda....
sen uzatmıştın bana o ipi....
yakaladım tuttum bırakmadım....
göğsüne başımı yasladığımda....
derin bir nefes aldım rahatladım....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta