Hala Hasretim Sana Şiiri - Behice Gül

Yıllar yılı oldu, prangaları hasretinden eskiteli,
Yüreğime saplanan hançerle bir bir dağları deleli.
Mecnun misali çöllerde susarken sana,
Gözyaşlarımla suladım uçsuz bucaksız denizleri,
Sonsuz semalarda kayboldu yakarışlarım.
Ne çare ki hala hasretim sana; dinmedi sevdamın acısı.
Ey sevgili, gönlümün sevdası
Hasret olup doldun yüreğime.
Bin yıllık sarıl bana, bu sonuncusu olabilir.
Son nefesi vermek gibi, kavuşmanın ilkbaharında.
Sevdalınım, sevdanın hüzünlü gözlerinde.
Ruhumun çırpınışları sonlanır son nefesimde…