Hala Güzelmiş Bu Kentte Sonbahar

'hayalperest bir karanlığın pençesindeyim,
umutla aramda sonsuz bir hasret,
vuslat başka bahara'

hayallarim çökmüş üstüme kalkamıyorum hasta yatağımdan,
etrafımı sarmış dost bildiklerim,
herkes bir şayler saçmalıyor,
ve saçmalıklarında boğuluyorlar,kendilerinden habersiz...
bir zaman sonra uyanıyor ve ağlıyorlar ölmüşlüklerine..

herkes u nutuluyor bir yerden sonra,
tıpkı sonbaharda sararan yapraklar gibi
toprakta yok olurken kemikleri
bileşiklerine ayrılmaktan değil,pişmanlıktan sızlıyor
ruhları hep aynı yere giderken,
ve bildiğim bütün yollar aynı meydana çıkıyor
sonbaharda bu kentte...

bir şiirin en güzel dizesinde geliyor,
seni anlatan müşgülpesent duygularım,
hayalperest bir akşamın soğukluğu vuruyor yüzüme..
ben de efsunlu bir hayalin peşinde yürürken
yalnızlık kokan sokaklarda,yalnızlık soluyan insanlarla,
onlar kadar,bu yollar kadar yalnız
umut ederken ilkbaharı bu kentte
ve sen yokluğunla çoğalırken başı boş saatlerde
ben beceriksizce,acemice sana yürüyorum

sen bilki hiç seni özlmedim,
hiç seni aramadı gözlerim kırık aynalarda
esrik bir kahkahanın peşinde koşmadım
sen bilki şiirlerim seni anlatmadı
dinlediğim şarkılar gözlerini söylemedi
hiç geçmedin aklımdan hicazkar,nihavet,uşşak

şimdi sana yetişemediğim sesimle susuyorum
unutulmuşluğun zehirli buğusuyla isyanlardayım
seni salaş sevdamın ortasına aldım
ortak ettim sokaklar doulusu yalnızlığıma
sevdam birez hıçkırık tadında,biraz yangın yeri,biliyorum
ve yerin dibine geçsin bitmeyesi sevdam

ah! vazgeçemediğim,kesip atamadığım sevdam,
gökyüzünü saran,kara bulutlarını umarsız rüzgarlar dağıtsın,
güneşler doğsun,senin kentineiyağmurlar dinsin,
ve ben sana şiir tadında bir günde,
şarkı tadında mutluluklar dileyerek veda ederken,
şöyle bir baktımda hâlâ güzelmş bu kentte sonbahar..