Hala dönmedin de Şiiri - Nurten Hıdıroğlu

Sıcak,sımsıcak
Ilık-ılık bakardı
Toprak gözlerin
İçimde bir şeyleri alır,koparırdı.
Ruhum da bilsen,ne fırtınalar yaratırdı.
Artık
Seni hatırlatıyor diye
İçemiyorum en sevdiğim çayı bile.

Elele dolaştığımız
O caddelerde de yürüyemiyorum.
Kaldırımlara yüzün yansıyor sanki.
O cafeye de gitmiyorum nicedir
Kokun sinmiştir masalara
Durduk yerde ağlamayayım şimdi
Duygusalım bu günlerde.

Senle sırılsıklam olup,
Delicesine şarkılar söylediğimiz
Yağmurları da sevmiyorum artık
“Benim öfkem gibi”dediğin yıldırımları da.
O bayıldığın gök kuşağını da.
Rengarenk ışıl,ışıl
Uymaz bana artık.
Benim favori rengim siyah
Hatta simsiyah.
Al hepsini.
Benim içimi acıtıyor o sesler,o renkler
Seni hatırlatan metaplı gecelere de
Düşmanım zaten
“Onlara iyi bak” dediğin yıldızlarda senin olsun.
Göz kırpmasınlar bana,
Alay eder gibi.
Manalı-manalı
Giderken götürseydin ya onları da.
Parlamasınlar öyle.,
Sinirim bozuluyor
Banane….

O huzur dolu dağ yoluda
Şimdi yılan gibi
Kıvrılıp,çöreklenmiş içime.
Ama ne çok gülerdik.
Ne çok eğlenirdik o yollarda
Boşver…
Unuttum ben o espirileri bile.

Baharı da sevmeyeceğim işte.
Senin gibi kaypak o da.
Sağı,solu belli olmuyor.
Bir gün sıcak,bir gün soğuk
Kararsızlığıyla şaşırtıyor
Beni böyle.

Senin için kolaydı her şey
Kuşlar gibi hürdün
Yeni aşklara süzüldün
Ama kalbim gibi sağır
Ama hançer gibi ağır
Bu aşk bana kaldı.
Ah…Bir içimi boşaltabilsem.
Yerlere saçsam senin sevgini
Ayaklarımın altında ezsem sonrada
Ferahlasam,rahatlasam
Bir oh..desem
Ah…Allah’ım
Ben bu aşk dolu yükle
Daha ne yapsam? ? ? ?