Bir zamanlar gökyüzüne dokunan hayallerim,
Şimdi yıldızlar kadar uzak, bulutlar kadar sessiz.
Gençliğimin coşkun nehirleri, şimdi sakin bir göl gibi,
Yorgun ama hala umut dolu, hala hayat dolu.
Kimsesiz hislerim, rüzgarın önünde savrulan yapraklar gibi,
Uzak toprakların ötesine bakıyorum, sonsuzluğa doğru.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim