Zor oluyor değil mi hatırlamamaya çalışmak. Elini tuttuğun elin benim elim olmadığı gerçeği beynini çürütüyor. Kalbini söküp atmak mümkün olsa daha fazla beklemeye almayacaksın bu fikri. Karşındakinin çayına kaç şeker attığını bile bilemediğini fark ettiğinde kaçıp gitme isteğine engel olamıyorsun. Her hangi bir yerden geçerken, aniden kulağına melodisi gelen şarkının bizim şarkımız olduğunu anladığında, elin hep pantolonunun sol cebindeki sigara paketine gidiyor. Korkuyorsun sende, elimizi başkalarının tuttuğu gerçeğiyle karşı karşıya kalmaktan. Sahi ne yaparsın, birbirimizi başka sevgilerde avunmaya çalışırken gördüğümüzde? Ben ölmezden gelirim, sen belki kafanı yerden kaldıramazsın.. Belki utanırız. Hı?
Kaç gece sabahladın resmime bakarak, merak ediyorum. Kaç gece kıvrandın hasretimden. Unutamıyorsun değil mi? Sevemiyorsun bir türlü yerime geleni. Yaptığı her şey gözüne batıyor gibi. O olsaydı böyle yapmazdı kıyaslamaları deliyor yüreğini. Ve aslında onun, seni benim kadar sevemediğini görmek ondan koşar adım uzaklaştırıyor seni. İkimizde hâlâ çok seviyoruz, bunun bilincindeyken bile gururumuza yenilmeyi reddediyoruz. İkimizde affedemeyiz birbirimizi, ne kadar kötü değil mi? Ona sarıldığında kokumu özlediğini hissettiğin her saniye ölmek istiyorsun, böyle yaşayacağına. Numaramı hâlâ ezbere bilip, arayamıyorsun ya bu seni deli ediyor. Kendine yenilip duvarları yumrukluyorsun öfkeden. Daha ne kadar dayanabilirim diyorsun bu işkenceye. Ölememenin o korkunç lanetini yaşıyorsun, başka biriyle uyuyor olduğum fikri aklına her geldiğinde.
Benim sensiz nasıl olduğumu merak ediyorsun, biliyorum.
Hâlâ aynıyız sevgilim. Hâlâ aynayız birbirmize her ne kadar ayrılmış olsak da, ayırmış olsak da yollarımızı. İnan bana, hâlâ hiçbir farkım yok senden. Acımın hiçbir farkı yok acından. Sevgim daha az değil senin sevginden. Daha az ölmüyorum senin öldüğünden. İçin rahat olsun sevgilim, hâlâ hiç kimseyi koyamadım yerine yeniden..
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta