1978 -kimbilir ne kadar daha...
Hâlâ aynı bu şehir...
Fırtınalarıyla, rüzgarlarıyla ve hasretleriyle...
Değişen yalnızca zaman...
O da son demine doğru akıyor, denizini bulmaya çalışan bir nehir gibi...
Ve bir süre sonra o da değişmeyi bırakıp çapasını atacak,
azgın denizlerle boğuşmuş yorgun bir tekne misali...
Ve; yokluğunda aynı...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta