Kurtlar sofrasında kaldım
Sabır tesbihiydim ama dağıldım
En mutlu günümde bile ağladım
Ben yokluğuna hâlâ alışamadım
Bütün kanlı gölgeler üzerimde
İpi bitmiş bir mum kaldı elimde
Söylenecek söz kalmadı dilimde
Ben yokluğuna hâlâ alışamadım
Yağmur bile yağmıyor üzerime
Düşlerde rastladın mı izime
Uyku düşman olmuş gözüme
Ben yokluğuna hâlâ alışamadım
Bana zulümdür tan sökerken
Yokluğun sarılır gurup ederken
Diyemedim ayrılık için henüz erken
Ben yokluğuna hâlâ alışmadım
Çığırkan bir isyan kaşlarımda
Şu an aciz bir dilenci var karşımda
Sen gittin gideli üç yıl geçti amma
Ben yokluğuna hâlâ alışamadım
Kayıt Tarihi : 22.3.2024 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!