Hal Ve Vaziyet 2 Şiiri - Ahmet Kemal

HAL VE VAZİYET

2

Bu kedi ne sanıyor kendini
Kentin en yüksek yerinden atıyor kendini

Bağırıyor kurtarmak için kenti
Ama bir yangında unutmuş bedenini

Ölü şehrin üstüne atıyor pabuçlarını
Gün doğarken doğuyor baharlara

İşçiler gün boyu uğraş veriyor onarmak için kenti
Kent kent değil bir cehennem sanki

Dolaşıyor her sokakta bir eli kanlı
Köşe başlarını tutmuş iblisin ataşları

Gizli bir saldırı var ve binlercesi
Her bir yandan geliyor binlercesi

Dört bir yandan kuşatılmış kaleleri
İnsan şeytan tuzağına düşmüş karasinek

Hayber kalesine sığınmış dönek
Aşarak surları çevirmiş yangın yerine her yeri

Şeytanın görevini almakta birileri