Her birimiz bir yerlerde,kapkara bahtına küs...
Bir toplumda yapayalnız; kimimiz yetim,öksüz...
Üstümüzde bir yük var,sanki kâinattan ağır;
Hayat denen bu yükü, kan terleyip götürürüz...
Kimi kendi derdinin azâbını çeker yürür...
Kimi dosttan,akrabadan,birinden yardım görür...
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta