Hal Tercümesi Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

HAL TERCÜMESİ
Ayyaş ve çarpık bir fecir
Mermer soğukluğu, yokluğun.
Gevrek bir samyeli; ılıman.
Perçeminden tiz bir hıçkırık dökülür;
Umutsuz olmamalı bu liman.
Sen en iyisi mi
Bir şişe dua doldur eksiksiz,
Kımıldadıkça dudağın
Dolsun genzime soluğun.
Dallı budaklı bir bakış koyver ardınca,
Ardınca nihayetsiz bir yakarış.
Ruh demektir bilesin
Aşka bulanan her bakış.

Hal tercümesi buymuş meğer;
Bu olsa gerek nihayeti,
Salım salım sarhoşluğun.
Kapana kısılsa da mutluluk
Basmakalıp hiç olmadı hiçbir gecem.
Kaypak olan ne gece ne sen ne ben
Kaypak olan mesafeler;
Bir de bir buhranın ferdası şerareler.

Varsın olsun tezatlar,
Posası çıkmış imkansızlıklar;
Nektarı sinmiş bir kere ey cilvegahım,
Külçe külçe güzelliğin irkilesi gönle!
Bir külçe acısın sen pırlantadan,
Bitmemiş bir resim, fırlamış tablodan .
Mamafih yapışkan bir ihtişam,
Sızıyor ehramlardan;
Sigaya çekercesine kıskıvrak
Dağınık umutlardan.
YUSUF GÖKBAKAN