Tükendim artık nefesim yetmez
Yoruldu beden ayaklar gitmez
Ömür biter de hiç yollar bitmez
Teni taşımaya hal kalmadı
Kötülük yapma alırsın ahı
Arkandan sesli yaparlar vahı
Karanlık gece bekler sabahı
Menzile ulaşan yol kalmadı
Rüzgar çıktı hep savurdu gitti
Yağan yağmurlar yerinden etti
Sararıp solan yerlere düştü
Ağaçta yapraklı dal kalmadı
Kış geldi eser lodos fırtına
Üşütme hırkanı giy sırtına
Durma koş hemen bakma ardına
Seni taşıyacak sal kalmadı
Moncer der yıllar gelip geçiyor
Gönül bu sevdiğini seçiyor
Zamanı gelen onu içiyor
Ecel şerbetinde bal kalmadı
moncer
03.10.2018
Mustafa Öncer
Kayıt Tarihi : 3.10.2018 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Öncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/03/hal-kalmadi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!