Hal-i Pür Melalim Şiiri - Benjamin Cabütü

HAL-İ PÜR MELALİM

Böyle olmamalıydı bence
Sıradan bir dalgaydı sadece
Dalganın dalgası vurmamalı kalbi
İncitmemeli ince ince
Geçer biter sanma abi
Kalp kırgınlığı sen gülünce
Gülüşün bahar esintisidir belki
Lakin hüzün de bırakır gizlice
Zaten herkes haklı değil mi ki
Elbet sen de haklısındır kendince
Ağızdan çıkan birkaç perişan sözcük
Sana gelmiş olabilir pişkince
Bilmeni isterim ki kalbimdeki sözlük
Barındırmaz seni üzecek tek bir hece
Üzülmek ki hiç yakışmaz sana
Üzülmesin, üzse de olur epeyce
Mutluluk olup dolmak isterdim ruhuna
Ki ruhunda dolaşıp durayım şiirce
Şiirler de azaptır ruha
Kov gitsin onları da öylece
Başımıza ettik o zalimi serlevha
Etmedi mi her şeyin içine bencilce
O zaman kur sofranı geceye karşı
Ay da ihtişmıyla çıksın bu gece
Gururun yükselerek delsin arşı
Şöyle eğlendir gönlünü gönlünce
Olmasın umrunda alem
Umursadın da noldu evvelce
Belki bir gün susar bu kalem
Susar da biter mi o tümce
Vedaya hazır değildir dili
Dökülür dudaktan lisansız bilmece
Tılsımı kendinde kendinden ahenkli
Yazılmadan bitmiştir o anlamsız dibace