Hal-i Ahvalimiz Şiiri - Yunus Öndoğan

Herkesi yazmışlar, dost defterine
Bizi orta yerde, nâçar bırakmışlar
Yazılanlar ermiş, hep muradına
Bizim arzumuzu, dar-a asmışlar

Böyledir ferman, verilmiş emir
İrademizde gem, ayakta zincir
Dost köyünden, olmuşuz tehcir
Bizi gurbet elde, har-a atmışlar

Solmuş bahçede, umut çiçeği
Örmüş kader, yolumuza ağı
Önümüzde hüznün, sıra dağı
Bizi dört mevsim nar-a yakmışlar

Çarşı pazarda, kurulmuş çadır
Kimi mutluluk alır, kimi de kahır
Nasip yarı yolda, vurulur kalır
Bize tezgâhtan, yara almışlar

Değişmez yazgı, değişmez kader
Alnımıza yazılmış, ezelden keder
Nereye gitsek, felek cevreder
Bizim bahtımıza, kara çalmışlar

Yollar dikenli, hava karanlık
Işık doğar bazen, bir anlık
Tatlı candan, bıktık usandık
Şu göynümüzü, zara salmışlar

Savrulmuşuz diyar diyar, il il
Kalmışız arafta, yalnız sersefil
Çektiğimiz yüke, bir Allah kefil
Bizi ezelden efkâra katmışlar.