HÂL DİLİ..
İnsan yoldaki çakıl taşlarıyla konuşur mu demeyin?
Konuşur! Hemde kimsenin duymayacağı bir ses tonuyla konuşur.
Bazen sabahın köründe,
Bazen uykusuz gece nöbetlerinde,
Hemde saatlerce,
Hemde yarım bırakıldığı kadar konuşur.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta