Bir beden ve bin bir ben
Her bende yalnız bir Sen
Her halim başka bir ben
Gövdem kıyamda
Dallarım rükûda
Köklerim kûutta
Gölgemde yok olmuş varlığım
Boyutum sıfırlanmış
Sararan alnımsa defalarca secdede
Avuçlarım daim açık
Ellerim havada
Dillerim duada
Tek dilden sayısız dil
Her halim başka bir ben
Her bende yalnız bir Sen
Bir beden ve bin bir ben
Kayıt Tarihi : 9.4.2011 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/09/hal-dili-6.jpg)
Sözünü hatırladım ve Şiirde Yunus Emre'nin izini gördüm.Onun izinde olan benim can kardeşimdir.
İnsanın içinde 2 kişilik vardır.Biri dışa vurumcu bir benlik birde içerdeki benlik.
İçerdeki benlik hakikate götüren benlik,dışardaki benlik nefsi benlik.
Sanırım şiirden anladığım kadarıyla hakikate götüren benliğin vasfı ağır basmıştır.
Aslında her kelimesi irdelenecek bir şiir.
Tasavvuf ehli kişilerin işidir bu.
Özümde müslümanım ancak sufi değilim
Bu düğümü çözmeye henüz kâfi değilim.
Melahat Temur.
Tebriklerimle.
TÜM YORUMLAR (5)