Hal Böyleyken Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

Kafamda düşünceler, fokur fokur kaynıyor
Efkârı azmanımda, hep şimşekler çakıyor
Mahzun gözlerim, hayret ızdırabı çekiyor
Şu insanlar ki: neden! Hiç mi hiç düşün müyor

Bu hayat: Götürü yaşanmaz, düşünmek gerek
Nasıl? Niçin? Yaratıldığını düşünerek
Aklını, mantığın derinliğine salarak
Ecel çelmeyi takmadan, Hakk’ı bulmak gerek

İnsan: Saplanmış hayata! sanki ölüm yokmuş
Açta bak! Gözünü, her inişin sonu yokuş
İşte hayatın sıratı! İlgisizlik ateş
Her öleni; sanma ki, kendisi attan düşmüş

Düşüncesiz geçen günler; hayattan sayılmaz
Yüzmeyi bilmesen, ömür denizi yüzülmez
Peşin düşünmezsek: cehenneme can dayanmaz
Ömrümüz peşin gidiyor, ecele zaman az

Güvenilmez, Azizim! Ömür dediğin ne ki
Kar derdi… Yar derdi… Derken biter hayat zevki
Yarı gençlik… Bir evlilik… İşte, ömrün fevki
Hal böyleyken, Dostum! Neden düşünmüyorsun ki