Ne kaldı ki şurda; Güneş doğmaya!
Sâbrı kale eyle, sâbreyle gönül!
Geliyoruz; Zûlmet, zûlmü boğmaya,
Sâbrı kale eyle, sâbreyle gönül!
Soranlara söyle, hâl böyle gönül!
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
