Hâl Bilmez Yürekler

Derinden düşünceler, sarıyor benliğimi
Tefekkür deryasinda, yüzerek gidiyorum
Bir şiire sığdırıp, hayatın günlüğünü
Kelimeyi, cümleye, dizerek gidiyorum...

Bize sunulan hayat, yaşamadan bitiyor
Derdi ve ızdırabı, insanlığa yetiyor
Mutluluk neresinde, olsa da tüketiyor
Dünya denilen yerden, bezerek gidiyorum...

Vicdanı susturamam, dilim, ile yarışır
Gaflete dalar gider, bazen aklım karışır
Nefsim şeytanla birlik, bir onunla buluşur
Düzeni hilesini, sezerek gidiyorum...

Selâm edin buluta, yağmurları indirsin
Hacer'in feryadını, dua olup dindirsin
Zemzem olsun çölüne, kuraklığı göndersin
Kaderin yazgısını bozarak gidiyorum. ..

Kaderin de yazgıysa, içilir mi her zehir ?
Yokmu buna bir çare, ne keramet ne sihir ?
Ne aradım ne buldum, bir ben, YARADAN bilir
Hal bilmez yürekleri çizerek gidiyorum..

Küçük kızım derim ki; Hakk olsun hep pusula
Bitecek heveslere, aldanma para pula
Geldim! Rabbim dersin de, dost olmaz mı kuluna
Geri kalan ömrümü yazarak gidiyorum..

Necla Polat Hasbutcu

24.02.2021 / ANTALYA