Hâl! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Bir ileri… Bir geri…
Yükselmek mi oda ne?
Akıl hâlen yerinde…
Hep saydığı zeminde!

Dünya… Yıldız… Kâinat.
Büyük bir dengede de.
Anlaşılmaz bir türlü,
Ruh hangi hengâmede!

Baba… Anne… Aile
Ayrı ayrı hallerde.
Hâl yitirilmiş de!
Hâlden anlayan nerde?

Bir çiçek anlamsızmış…
Soralım peki neden?
Kısır ve saçma cevap!
Olur mu öyle neden?

Eksiksiz bilemedin…
Gölgelendiğin yerde.
Hayatın tekrarı mı var?
Düşmüşsün yanlış derde.

Varlık içinde yokluk!
“Ben”de eridi hayat.
Sonsuzluk mu nerede?
O neredeki hayat.

Böyle giderse eğer,
Bozulmalıdır ezber.
Yoksa ön ayrı…
Arka tekerlek ayrı gezer.

Zemin kaygan… Vakit dar,
Ya halka halka hatalar?
Kaparsa izan’ı toz!
İşte o zaman çok zor.