Oğlu yaşasaydı
Ağız dolusu gülerdi kadın
Işıl ışıl bakardı dünyaya
En tatlı gülüşünü koydu kadın
Oğlu yaşasaydı
Bir bir aşılırdı engeller
Masmavi kalırdı gökyüzü hep
Direnci loydu kadın
Oğlu yaşasaydı
Baharı dalında yaşardı
Sabah güneşi doğardı alnında
Güneşi koydu kadın
Oğlu yaşasaydı
Belki o kız gelini olacaktı
Dolu dolu sevmişti onu
Sevgiyi koydu kadın
Oğlu yaşasaydı
Şimdi otuzunda olurdu
Bir kale gibi dururdu arkasında
Güveni koydu kadın
Ne gülen gözleri
Ne sıcacık bir dokunuş
Oğlu yaşamıyordu artık
- tıpkı babası gibi-
Gene de ölümü koymadı kadın
Koyamadı
Koysaydı
Oğluna haksızlık olacaktı
Elindeki fotoğrafı
Daha bir yukarı astı
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 23:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!