Uyuyordu insanlık,haksızlık uyanık,
Temiz gibi görünen sular özde bulanık..
Kelepçeler takıldı uyananın eline,
Semer bile vuruldu uyuyanın beline!
Dağ gibi yiğitler devrildi toprak oldu,
Hak uğruna çarpışanlar kendini koğuşta buldu...
Soğuk demirler ardında ne yürekler kan kustu,
Hakkı sancak yapanlar konuşamadan sustu..
Ne zelil bir halde kahramanlar asıldı,
Halka hizmet edenin üzerine basıldı..
Demokrasi diyerek millet daim ezildi,
Adaletin ahvali bir zamanlar rezildi...
Adalet mülkün temelini sattı,
Adaleti arayan karanlıkta yattı...
Özgürlüğün şanına kara leke sürüldü,
Esir doğan bebeler leke ile büyüdü!
Karanlığın ardından elbet güneş doğacak,
Aydınlanan nesiller hesabını soracak..
Uyananlar aydınlığa neşe ile koşacak,
Durgun akan dereler dalgalanıp çoşacak!
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!