“Bunu kulağına küpe et” dedi
Seni kucaklayan gece
“Ne bir korkutmak hazzı var bunda
Ne bir soru sormanın emniyetli hali
Tütsülü eller bunlar
Suyu çekildikçe dolan kuyun
Sen aşınansın bunda
Geçtiğin o parklardan
Oturduğun banklardan aşinasın” dedi
Başını ıslatan buluta kızamazsın
Palton kurusun diye evine girersin ancak
Sırra kadem basan katillerinden öğrendin
Kabil’den aşinasın büyük erdeme
İçine gömdüklerin de alıştı sana
Komşularına sor istersen
En içten gülüş sende
Yaş ağaçların altında otur ve öğren
Sana sen olduğunu söyleyen yerleri
Tren sesleriyle rahatla
Hasta düşmeyesin diye suskun ağaçlar
Atlattığın badire yosun tutunca
Tanrının cümlelerini söyle onlara
“İnsan, ilk emri hiç anlayamadı”
Kayıt Tarihi : 16.3.2024 18:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!