Haklıydım Şiiri - Gürsel Gözütok Sükuti

Seneler ardına gömdüm dediğim
Ben sevdaya kızar iken haklıydım
Boş hayalden vefa umdum dediğim
Hallerimi yazar iken haklıydım

Gidenlerin ismi kalır dilimde
Yıkık hatıralar yine elimde
Hicran yaylasında Sevda çölünde
Bir başına gezer iken haklıydım

Hikmet pınarından destim dolmadım
Hakk'tan gayrısında vefa bulmadım
Dostun acısına asla gülmedim
Hep kendimi üzer iken haklıydım

Efkar alır idim çile tutardım
Mihnetî olmayan lokma yutardım
Gönül Dezgâhında sevgi satardım
Âşıklarâ pazar iken haklıydım

Çok kervan kaybettim gönül dağında
Hüzünler çığ oldu gençlik çağında
Şeyda bülbül oldum sevgi bağında
Kin nefreti ezer iken haklıydım

Şimdi kaldım hâl bilmeyen dillerde
Gözüm yaşı boz bulanık sellerde
Sevdiğimden uzak gurbetellerde
Gözyaşımı süzer iken haklıydım

Elveda eyledim önce ben bana
Dâvâ erteledim ulu divana
Nice el uzattım ehli irfana
Ben cânana nazar iken haklıydım

Ey Sükûti ne düşmüşsün feryada
Senden dertli kul yok mudur dünyada
Gemiler batırdım koca deryada
Kolaç atıp yüzer iken haklıydım