“Abi İstanbul çok güzel şehir. Şu muhteşem manzarayı görüyor musun? Gecesi ayrı, gündüzü ayrı güzel. İçinde mahkumiyet de var, özgürlük de. Kimine zenginlik, kimine yoksulluk düştü bu şehirde. Bazen dikenli yataklarında yatırdı, bazen pamuktan daha yumuşaktı. Aslında kimin fıtratında ne varsa, onu verdi bu şehir. Burada olmamız da tesadüf değil aslında. Haksız mıyım abi?” Haklısın Doğan...
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta