Haklısın Aşk Şiiri - Esma Furat 2

Haklısın aşk...
Gerek yok kavgaya gürültüye.
Tangır tungur sevdik de ne oldu?
Olanlar bize oldu.
Biz sevdik, bazen sevildik.
Ama gelen vurdu,
giden vurdu.
Düşündük de sabahtan akşama kadar,
bazen sabahlara kadar,
ne oldu?
Düşündüğümüzle kaldık,
hayal kırıklıkları arasında parçalandık.
Ağladık da ne oldu?
Gözyaşımızı silen mi oldu?
Yastıklar böyle zamanlar içindir.
Akan yaşların derdini yastıklar çeker hep.
Biz aktık aktık,
akıttık kederimizi,
ağladık da ağladık...
Sonra kurudu yaşlarımız.
Gittik yastık kılıfını değiştirdik.
Sonra yine ağladık, hep ağladık.
Sonra bir kılıf daha yastıklara...

Haklısın aşk...
Zoraki gülmeler yakışmazdı bize.
Zorlamalı gülümseyişler yabancı, saçma, abes...
Surat astık,
türlü hayallere dalıp gittik.
Unuttuk yanımızdakileri,
unuttuk ardımızdakileri.
Gülmeye çalıştıkça biz,
bir somurtma geldi yüzümüze.
Rol yapamıyoruz ki biz.
Muşmula gibi gezdik de ne oldu?
Sen aşk,
sen bizim mi oldun sanki?

Haklısın aşk...
Sen bize uyamazdın.
Biz zaten kıyından bile geçemezdik.
Ama geldik bodoslama daldık sevda denizine.
Çırpındıkça boğulduk.
Bazen tutunduk bir iskeleye.
İskele de dayanmadı ki bize.
Yıkıldı gitti derinliklere.
Biz yine çırpınışlarda.
Yine bir umut ya hayata tutunma derdinde.
Boyumuzu aştın ey aşk.
Çok derinmişsin de haberimiz olmadı.
Bilemedik işte.
Daldık denizine.

Haklısın aşk, çok haklısın.
Nazarlara geldik.
Bir bakıyordun bize,
allahım...
Bir gülme geliyordu da gitmiyordu.
Şuursuzca tepiniyorduk arada bir.
Saçmalıyorduk bolca.
Haklısın aşk.
Sen bize uymazdın.
Biz sana hiç uymazdık.

(E.F.)