Haklısın Şiiri - Numan Kaya

Ben bu döneme, bu tarihe, bu kızgınlığa, bu aptallığa aidim.
Yanılgımın sonucu yazgım ve sanırım tanrı bu vücutta bana fazla kızgın.
Belki benim suçumdur seçilme ve seçtirme hakkını düşünmek ama tanrı haklı.
Mesela vurmamalıyım demi çayın içine ve şeker atmamalıyım, zifiri içmeliyim korkuları.
Şaibe getirmemeliyim aklıma çünkü aklı var edenin isyanından başka bir şey değil bu tanrıya.
Gayrı fikri ve fikriyatı adamayı aptallık diye nitelendirenlerin çehresi,
Fütursuz fütüristik lafların arkasında gebe pisliklere yuvadır.
Şahsen mesela böyle düşünmem ben,
Böyle düşünemem.
Çünkü benim fikrim ve fikriyatım papatyanın beyaz meyvelerini tutan sarı ipekten başkasına atfolmaz.
Mesela geceleri insanların aklına hüzün gelirken benim aklıma bugün kaç kişi kopardı meyvelerini, gelir.
Canı acıdı mı acaba yada yere atılıp da ezildimi diye sorgularım kendimce bahtsız halde.
Benim hüznüm bu değil daha çok acımdır çünkü kısa kelimelere fazla bel bağladım zamanında.
Tanrının aptallıklarına göğüs geren narin bir bedenden çıkan bir iki laf,
Gökten indirir tanrının sözlerini, tanrıya söylediklerinden.
ki bu beni incitir mesela uymaz aklımın şeriatına.
Yanlış mıyım derdi ne tanrının benimle mesela?
Hayır anlamadım gizli gizli şirk mi koştum yoksa?
Kabul yarattığını yaratandan çok sevdim ama
Yaratan da benden çok sevmedi mi onu?
ya da bu benim melankolik laflarımın arkasında aşağılık kompleksi mi yatıyor?
Şimdi bir iki psikolojik terim atalım da ortaya oynasın bilimci dinsizler!
Arkeyi açıklasın ve hapis tutsunlar yüreklerini!
Kadere kulaç atsınlar da reddetsinler yine.
Pekala aklıma gelmiyor değil nedir bu kaderin doğrusu?
Kobe 3'lük bi sayı atarken uzanan tanrının eli,
Benim ruhum parçalara ufaldığında neden uzanmadı geri?
Özür dilerim tanrım ben deliyim,
Lütfen aldırmamaya devam et...
Haklısın.