ölümsüzlük abidesi zannederler beni;
hep var olacakmışım gibi
beklemeye gerek kalmadan gelecekmişim gibi
sanki istemeden hiç gitmeyecekmişim gibi....
haklılar;
hep böyle oldu...
alıp başımı gidişlerim bile yeterli olmadı onlar için
biliyorlardı hiç kaybetmeyeceklerdi
kaybetmediler...
gözleri açılmış, yerlerini en ön sıradan almışlardı
izledikleri muazzam karelerde buldular kendilerini
hiç bu kadar şatafatlı olmadı duyguları, düşünceleri
hiç bu kadar mutlu olmadılar kendileriyle buluştukları için
ama yetmedi....
ışık tutarken filmin içindeki her sahneye
oyun devam ediyordu,
ne zannettiler ki beni bilmem
nerden buldular kendilerinde bu hakkı onu hiç akıl erdiremem
'değiştir' dediler...
yansımalarla oynadım, renkleri değiştirdim, kararttım tekrar açtım
olmadı...
terkedip gittiler...
son kez bakmadılar bile
içlerinden ona birşey olmaz diyerek hep geçiştirdiler
haklılar;
bana hiçbirşey olmadı....
Kayıt Tarihi : 21.7.2007 11:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Büyümeyen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/21/haklilar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!