Âdemoğulları dünya sathında,
Umut yollarına farklı çıktılar.
Kimse bilmiyordu ne var bahtında?
Su misali akıp arklı çıktılar.
Nasipte ne varsa, çay, dere, ırmak,
Karışıp gittiler, mümkün mü durmak,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Usta kaleminiz varola hocam güzel bir eser okudum saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta