Hakkınız Yok Şiiri - Mehmet Çiftci

Hayalı ve edepli kızlarımızdan özür dileyerek. M.Ç.

Ne bu kızdan ana olur ne bu oğlandan baba,
Bunlar değerlerini parçalayan akbaba.

Ar perdeleri yırtık hayayı kaybetmişler,
Şehvete esir olmuş sonrayı unutmuşlar.

Namussuzluğun adı aşkmış bak utanmaza,
Ne erkekte utanma ne de bu kızda tasa.

Karı koca utanır bazan birbirlerinden,
Bunların ar damarı yırtılmış her yerinden.

Terbiyem izin vermez anlatmaya her şeyi,
Öyle küstah ki bunlur umursamaz kimseyi.

Bu idi arzulanan yaşamak gayr-i meşru,
Ana babada boynuz evlatta her şey meşru.

Milleti yok etmenin dört şartından birisi,
Aile yok olursa gelir zaten gerisi.

Evlenmeden nikahsız yaşayana hoş görü,
Fuhuş meşru sayıldı işte bundan ötürü.

Üç günde boşananlar örnek gösterilirse,
Evlilikler yürür mü bunlar hep sahnedeyse.

Nasıl katlanacaklar bir eşe ömür boyu,
Üç beş tane sevgili onun değişmez huyu.

Eskiden kız evlenir kocasını tanırdı,
Beyinden başkasına bakamaz utanırdı.

Erkeğin de namusu kadından geri kalmaz,
Karısına bağlanır başkasını tanımaz.

Şimdi her şey değişti genç kız üç beş kişiyle,
Arabada parklarda gezer arkadaşıyla.

Bu nasıl bir eş olur bir erkekle evlenip,
Her gün başka grupla coşuyordu eğlenip.

Kıyaslar geçmişinde hayatından geçenle,
Başlamadan bitirir ben edemem der senle.

Ne bir kıza yakışır ne bir gence bu zillet,
Tuzak kuruyor bize medya denilen illet.