Hakkını Helal Et Sevdiğim (kim bilir kaç ...

Bana aşkı sordular,
Bir suskunluk kadar derin,
Bir vedanın ucunda asılı kalan nefes gibi.
Göz göze gelemeyen bir iki hatıra,yıllar sonra ...
Birbirini hatırlamaktan yorgun düştüğüm bir anda
Sen geldin aklıma, güzelim...
Gözlerimin içine bakıp kayboluşunu,
Haklı olsan da beni üzmemek için sustuğunu anlattım.
Saatlerce süren sohbetlerimizdeki mutluluğumuzu,
Bazen birbirimizi hiç anlamasak da
Aynı odayı paylaşıp ayrılamadığımız anları dile getirdim.
Hayatın sürprizlerine karşı birlikte dik duruşumuzu anlattım.
İmkânsızlık içinde çocuğumuz olacağını öğrendiğimizde,
"Bir aile oluyoruz" dediğimiz o günü...
Her gün yeniden doğuşumuzu anlattım.

Derken gözlerim doldu, sustum, konuşamadım.
Hayatın bir gün ikimizden birine "bitti" dediğini duyar gibi oldum.
Sonra, "Biz onu da konuştuk" dedim.
Ve çocuklara o anı da anlattım.

Bir gün,
“Beni terk edip gitme” desem sana...
Ya da sen,
“Gitme, kal” desen bana...
Belki ilk değil ama son kez
Birbirimizin sözünü dinlemeden çekip gideceğiz bu hayattan.
Ya sen beni,
Belki de ben seni...
Kim bilir?

Ne zaman toprağın kucağına bırakacağız istemeden birimiz bir yarısını?
Kaç sonbaharda, sarı yaprakların rüzgârda savruluşunu
Bir başımıza izleyeceğiz?
Birlikte gittiğimiz aile kabristanından
Kim, ardına baka baka
Tek başına, mağrur bir şekilde ayrılacak?
Ya da kim orada kalmak isterken
Dizlerinin bağı çözülüp yere yıkılacak?
Kim bilir kim...
Bir eksik dönecek eve, hatıralara sarılarak.

Geçen yazın, kışın, baharın ardından
Yağan yağmurda bir başına dolaşırken
Kimseler üzülmesin, kimseler görmesin diye
Çocuklarımızdan sakladığımız gözyaşlarımızı
Yağmurla birlikte kim, kim için akıtacak?

Kim bilir kaç yıl
Yüreğimizde birbirimizi aşk ile yaşatacağız?
Kim bilir kaç yıl
Birimiz diğerine hasretle, özlemle sarılacak yalnızlığa?
Kaç gece boyunca
Dua ederken ellimizi göğe açacağız?
Buğulu bir damla gözyaşımızda hayalini görüp,
Kirpiklerimizde
Kim bilir, kim kimi asılı bırakacak?

Kim bilir, hangimiz hangimizin yüreğine hasret dağlayacak?
Kim bilir, hangimiz diğerinin adını andıkça ağlayacak?
Kim bilir, kimin boğazı düğüm düğüm olacak?
Çaresizliğe uzanan ellerimizle,
“İşte aşk” diyeceğiz birlikte…

Ve o üç kelime…
Birbirimize söylemekten bıkmadığımız,
Kimin dudaklarında
Bir başına, sessizliğe gömülü kalacak?

Sen biliyor musun, yar?
Ben de bilmiyorum…
Sevdiğim, hakkını helal et aşkım.