Hakkını Helal et Şehidim

Gizlenip sinsice kara bir taşın ardına,
Kahpece pusu atmışlar yoluna,
Bir mermi değmiş de pak alnına,
Düşmüşsün Kutsal Toprağın bağrına,

Hakkını helal et Şehidim! Helal et hakkını,
Sen düşürmedin Ağrı, Erciyes gibi dik başını.

Kapısını açmış vaat edilen Cennetler,
Saf tutup kıyamda durmuş Melekler.
Yan yana dizilmiş Sahabeler, Şehitler.
Kollarını açmış da bekliyor Peygamber,

Sen ölmedin Şehidim! Sen ölmedin,
Karayağız delikanlım, Yiğidim, Mehmedim.

Ben öldüm Yiğidim, ben öldüm,
Aktı kan gözyaşım, yandı ciğerim.
Tükendim, büküldü dizlerim,
Çaresizim, göğe uzandı ellerim.

Hakkını helal et Şehidim! Helal et hakkını,
Sen düşürmedin Ağrı, Erciyes gibi dik başını.

Emanetin emanetimdir diyerek sana,
Sahip çıkamamışsam aziz hatırına,
Kutsal vatanı çiğnetirsem düşmana,
Yazıklar olsun, yazıklar bana.

Sen ölmedin Şehidim! Sen ölmedin,
Karayağız delikanlım, Yiğidim, Mehmedim.

Kara Kartal; bir gün mahkeme kurulur,
Bu dava büyük; Şehitler vareste tutulur.
Hain kalleşler lal olup sus pus durur.
Kaçma! hak usulünce senden de sorulur.

Hakkını helal et Şehidim! Helal et hakkını,
Sen düşürmedin Ağrı, Erciyes gibi dik başını.

NOT: Her Şehit haberinde yüreğim yanarak, kan gözyaşı dökerek bir ilahi, yanık bir kaside gibi terennüm ettiğim, Ancak; bir türlü kâğıda dökmeye cesaret edemediğim bu şiiri, Şehit düşen üç bordo bereli Şehidimin Aziz Ruhlarına ve onların Kahraman Silah Arkadaşlarına hediye ediyorum. Şehitlerimin Ruhu şad olsun.