Hakkını helal et anne

Bahçeye kuşlar konmuş
Uçuyorlar
Sol tarafım sıkışıyor
Gözyaşlarım durmuyor
Öksüz yarınlarıma akıyor
Üşüyorum anne üşüyor
Rüzgâr dalları pencereme eğdikçe
Hayallerim seke’liyor topallıyor
Düşlerim gecenin ziftine saplanıyor
Dudağımdaki sözler kahır hüzün derinliklerine
Gömülüyor
Umutlarım yetim ve çaresiz anne annem
Resmine baktıkça anıların kırıklıkları
Gursagımı deliyor
Yutkunmak istemiyorum
Sensiz nefesimi
Annem şimdi anlıyorum annem
Saçındaki akların yanağına düşerken
Bıraktığı izleri
Geç oldu annem geç oldu affet
Sen dokuz ay çektin cefamı derdimi
Ben çekemedim bir sözün yükünü
Sen başımı okşadın ömrüme sapladığım
Sancılarla
Ben bir dokunuşunla yıktım her şeyi
Annem
Hasretinin yangınları uykularımı deşiyor
Gündoğumları yakıyor
Kimsesiz sevdalarımı
Annem anladım ama geç anladım
Şimdi evlatlarım yüklüyor sancıları
Sözler çıkmıyor ellerim kalkmıyor
Yüzüm önümden kalkmıyor
Ne zormuş ata olmak anne ne zor
Affet hakkını helal et annem
Helal et seni seviyorum
ANTALYA * 08.05.2017