Hakkını Helal Et Anne Şiiri - Metin Aktaş 2

Gün geçtikçe artarmış meğer Anne özlemi
Zaman her şeyin ilacı, diner mi Anne hasreti?
Sen şimdi yok musun Anne?
Koca bir ömür, bir varmış bir yokmuş,
Özlüyorum Anne çok özlüyorum.

Bir hatıran geldi mi aklıma
Sanki seni hissediyorum yanı başımda
Dönüp ardıma her baktığımda
Daha çok özlüyorum, ölümün geliyor aklıma

Ömrün, hep sıkıntı hep çile
Bilmiyorum arkana yaslanıp dinlendiğini bile
O kadar çocukla uğraştığın günlerde
Hiç mi yorulmadın, bir kez demedin of bile

Sorardım, Anne nasıl tahammül ettin bu kadar sıkıntıya?
Derdi: Oğlum, sabretmesem
içebilir miydik ağız tadıyla bir çorba?
Ne sabırmış sendeki Anne!

Soğuk kış günlerinde üşümeyelim diye,
Yatağımıza gelip bizi ısıtır uyuturdun Anne.
Dişim ağrıdığında elinden bir şey gelmez,
Benimle birlikte sende ağlardın, ne çekilmez çiledir seninki Anne!

Akşama kadar birlikte çalışıp eve döndüğümüzde
Yorgunluktan ayakta zor dururken sen
Oğlum canın ne ister sana ne hazırlayayım diye sorardın
Sen hiç yorulmadın mı Anne?

Bir insan ki canının kıymeti hiç olmadı.
Doktor; oturma, yat dinlen dediğinde;
Biz ne yükler çektik, bu ne ki deyip;
Bırak yatmayı oturmadın bile.

Biz, zannederdik ki sadece bize,
Vefatından önce,. o kadar çok kişi geldi ki helallik istemeye
Usulen değil, üzerimizde çok emeğin var, bizi sen büyüttün hakkını helal et diye.
Sen kaç çocuk büyüttün Anne?

Kimseyi geri çevirmez ikramda kusur etmezdin
Misafirin bol sofran bereketli idi
İki göz odada ağırladığın misafirleri
Koca evlere sığdıramıyoruz Anne

Ben askere giderken sen ağlıyordun
Kızın üniversiteye gidiyor ağlıyordun
Oğlun Almanya'ya Sen yine ağlıyordum
Ömrün gurbet kahrı ile geçti, ağladın
Ama hep dimdik ayaktaydın Annem

Son zamanlarında çok ızdırap çektin
Üzülmeyelim diye bizleri dört ay ölümüne hazırladın
Vefatından sonra bütün sıkıntıların bitmişti sanki
Belki yine bizleri düşünerek üzülmeyelim diye,
Meleklere gülümsüyordun Annem.

Mekanın cennet olsun,
Hakkını helal et
Hakkını helal et
Hakkını helal et Annem…