Müthiş bir diş sancısıyla uyanmak gibiydi her şey
Çaresizdim, güçsüzdüm, perişandım, sensizdim artık,
Hayatın en ağır sillesi suratıma inmişti.
Tarifi zor bir yangın, tarifi zor bir acı çökmüştü üstüme
Sanki, dökümcüler potalarındaki su gibi akan demir dökmüşlerdi yüreğime
O son cümle, ne ses bırakmıştı bende, ne de nefes
Kulaklarımdaki sesini siliyordu başımdaki uğultu
Hakkını helal et...
Gözlerim karardı, silindi dünyamda ne kadar renk varsa
Bahtım kadar karanlık bulutlar kapladı göğümü
En şiddetli gök gürültüsünü andıran bir hıçkırıkla hâlâ nefes aldığımı hissediyorum
Sağanak, sağanak yağan gözyaşları
İçimdeki yangını serinletmek yerine daha da harlıyor
Bu nasıl bir afet, bi nasıl bir felaket...
..........
..........
Kayıt Tarihi : 13.2.2020 22:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!