Hakkın Yok Şiiri - Diren

Uyanıyorsun yalanlardan, bilinmezliğin kıyısına.
Zamansız tercihlerin özletmiş beni.
Koşuyorsun kurumuş yapraklara basa basa.
İçindeki yalnızlık ayak sesinden belli.

Sanki biliyorsun kaybettiklerimizi.
Gözlerin beni arıyor, umutsuzlukla...
Gökte karanlık çekiyor dikkatini.
Bakamıyorsun yıldızlara eskisi gibi...

Yaşarken mutluydun yalanları.
Rengarenk gördün tüm siyahları
Mavi bildin denizi bensiz, öyle değildi.
Sevdiğin dalgalar sildi sinsice izlerimizi.

Ve bir gün uzaktan hayatına baktın.
Gördün ki herkes sensiz de gülüyor.
Dalgalara inat bizi tekrar yazdın.
Ateşimizi yeniden yaktığını sandın.

Hakkın yok, bir daha isteyemezsin.
Zaten aşk aynı değil, sevemezsin.
Benim gibi olursun belki,
Bir süre içten gülemezsin...