Hakkın Ödenmez Şiiri - Murat Gökkaya

Ne umutla bekledin gelmemi dünyaya
Neler çektin, ne istedin bakıpta semaya
Kaç âmin demişsindir ettiğin duaya
Hakkın ödenmez, ödenmez ana

Sardı kalbini yılarca hüzün
Belki yoksuldun gülmedi yüzün
Büyütmek için verdiğin sözün
Altında kalmadın, kalmadın ana

Can oldum canından bir parça
Kokumu duyardın uzak kaldıkça
Akardı gözyaşın adımı andıkça
Hasreti içine çektin, çektin be ana

Büyüttün, okuttun doktor oldum
Babam öldüğünde ben doğmuştum
Ne zorluk çekmişsindir kendime sordum
Hakkın ödenmez, ödenmez ana

Kader bir türlü gülmedi yüzüne
Ölüm sadık kalmıştı Azrail'ine
Sonunda sende babamın izine
Maalesef gittin, gittin be ana

Şimdi seni daha çok arar oldum
Çıplağım anadan doğma
İsyanım var yapayalnız ve kör
Yalnızlık böyleymiş anladım ana

Sustu saat, mevsimler sustu
Bende yolcuyum bu diyarlardan
Gözümde yaşlar, camlar puslu
Yaşamam annem olmadan

Doldu içime onun birikmiş özlemi
Her günüm yas bitmedi matemi
Kim dindirecek bu nefretimi
Yaşamam annem olmadan

Açmaz oldu bahçemde hiçbir çiçek
Hayat yalan ölüm ise gerçek
Yaşasam elime ne geçecek
Yaşamam annem olmadan