Hakkın mı Sandın Şiiri - Kenan Kervan

Ne duruyorsun gönül, neden susuyorsun.
Koşsana haydi ay yüzlü sevgilinin peşinden.
Bak gidiyor işte ruhunun yarısı,
Tutsana kolundan, dur desene.

Yalan mıydı onca söylediğin şey, verdiğin sözler.
Derdin ne senin be adam, nedendir bu halin.
Hakkının olmaması mı seni durduran
Yoksa;
Yoksa bu mecburiyetler mi seni korkutan.
Karar ver artık.
Bak,
Bak dönüyor köşeyi,yolun sonundasın.
Az sonra çok geç olacak bilmiyor musun.
İki yönlü bir yol var şimdi önünde.
İki ucunda da ateşler olan.
Ya gidip durduracaksın adam gibi,
Yada yürüyeceksin ateşe doğru dönüp arkanı.

Biliyorum;
Ne kadar çok sevsen de sen onu,
Ve sevgili güzel olsa da gülleri kıskandırırcasına.
Hakkın yok buna biliyorum.
Hakkın yok tekrar aşka.
Bu ihanete onu da ortak etmeye hakkın yok.

Bırak ta gitsin kendi yoluna.
Haydi
Haydi dön arkanı.
Dön ve sakın ardına bakma artık.
Yok çünkü bu uğurda başka şansın.
Sokağın iki ucu da yangın nasıl olsa sana.
Bırak ta gitsin kendi yoluna,
Bırak yazıktır, yakma onu da.

Bu çıkmaz sokakların içinden,
Bir çıkar yol bulabilecek misin şimdi.
Bu çaresizliğin altından kalkabilecek misin.
Ne diye üzülüyorsun, kahrediyorsun kendini.
Sen ki onu hak edecek ne yaptın.
Sadece sevgini vermen yetecek mi sandın.
Biliyordun onun yakmaya geldiğini.
Yaktı ve gitti işte göz göre göre,
İlk değildi ki bu veda
Şimdi neden ağlıyorsun.
Ah gönül ah,ne yaptın sen kendine
İşte gitti bak yine.
Bitti bu kez son rüya.
Yan şimdi bu gönül derdinden.
Eziyetler çek, ağla, sızla.
Ey gönül,
Yoksa senin olacak mı sandın.
Seni sevdi diye hakkın mı sandın.
Bak artık o yollar boş.
Çünkü;
Sen ona değil ey aşık,
Sen ona değil,hasretlere layıksın.