Hakkın Kalmasın Şiiri - Murat Gezici

20 Şubat 2017

Köşelerde kaldı duygularım.
Üzeri örtülü….gözü yaşlı…
Ardın sıra gelirim mi sandın…
Gidişinle kırıldı ellerim, ayaklarım…

Yalnızlığa iten neydi beni sensizlikte…
Oysa hep nefesimdeydin, içimde…
Şarkıları dost edindiğim günden beridir…
Derin bir hüzünle, bir hançer durur kalbimde…

Bu gece sondur çıkmam sabaha derken…
O geceden bu geceye kaç bin gece daha..
Ve daha kaç gecem var sensiz sabaha….

Yaşayamam bitti, son nefes bu derken…
O son nefesten şimdiye kaç bin nefes daha…
Ve daha kaç nefes var sensiz hayatta….

Telefonların çalmasını beklerken harcanmış bir ömür….
Şimdi gelsen ne fayda geçip gitmiş bir ömür…
Sararmış yapraklarım, ve ağarmış saçlarım…
Her gecede kendimi intiharlara asarım….

Elindeki çizgilerini ezberlediğim yar…
Hiç değişmeyen güzelliğinle öylece içimdesin…
Bir gümüş yüzüğü en kıymetline değiştiğinden beridir..
Bu yüreğe hiç bir halka uymadı bunu bilesin…

Ve bilesin ki,
Bir şarkıya sığmadı bu sevdam…
Hele bir şair hiç anlatamadı beni…
Ümitsizlik diz boyu boğarken benliğimi…
Ve fişi çekilecek hasta gibi beklerken…
Zaman öylesine acımasız ve umarsız geçerken…
Gözünden düşen damlan olayım yar…
Yanağından süzülen olayım…
Yüreğindeki yaran olayım….
Taşı düşmüş bir küpe gibi…
Kulağında bir ses kalayım yar….