Renklerinde tonu yoksa
Al, çiçekten hakkın alır!
Denklerinde konu yoksa
Gül, böcekten hakkın alır!
Tepelere rakım demez,
İkimiz bir takım demez!
Sütten bile akım demez,
Tül, süzekten hakkın alır!
Duman gibi kıvrılınca,
İçten içe kavrulunca…
Alevlerle savrulunca,
Kül, ocaktan hakkın alır!
Aynı kafa aynı beden,
Biri sıska var mı neden?
Geçse bile her dereden,
Kol, bacaktan hakkın alır!
Evvel ahir geç olsa da
Budadıkça genç olsa da!
Daha gümrah dinç olsa da
Dal, nacaktan hakkın alır!
Adım adım kazar durur,
Bağda adın yazar durur!
Son miadın bozar durur,
Bel, kürekten hakkın alır!
Pir-î Fanî der ki gözüm,
Erdiğini söyler sözüm!
Derdiğini neyler özüm?
Dil, yürekten hakkın alır!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
05.09.2019 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 6.9.2019 06:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!