Hakkım Yok muydu Şiiri - Aysel Tarcan 2

Zor mu geldi söze aşkın zahmeti
Közünde yanmaya hakkım yok muydu
Yağmadı yüze sevda rahmeti
Buzunda donmaya hakkım yok muydu

Şafakta güneşin altın kuşağı
Nadasa bıraktık bu yıl başağı
Yolları düzledim üstte aşağı
İzinde konmaya hakkım yok muydu

Ürperen sevdamda hep solgun yüzüm
Yorgun hayallerim lal olmuş sözüm
Çökmüş duygularım göl iki gözüm
Özünde kanmaya hakkım yok muydu

Hazanlar hüsranda, eylüller dalgın
sevdalar kavrulur çöller yılgın
Yaslarda yürekler ölümler salgın
Gözünde dinmeye hakkım yok muydu

Azrail bizlere bu yıl dadandı
Nice sevdiğimiz candan budandı
Canım babacığım kurban adandı
Azından sunmaya hakkın yok muydu

Aysel Tarcan